Nedenler:
Kurşun zehirlenmesi tıpkı insanlarda olduğu gibi kedi ve köpeklerde de sağlıkları için tehlikedir. Kurşuna doğrudan (çiğneyip yemek ya da kurşun buharını doğrudan solumak gibi ) maruz kalan hayvanlarda kusma gibi sindirim sistemiyle ilgili belirtiler hemen ortaya çıkar. Ancak düşük miktarlarda uzun zaman kurşuna maruz kalan hayvanlarda haftalar hatta aylar içersinde öncelikle kan değerleri bozulur ardından sinir sistemiyle ilgili nöbet tarzı belirtiler ortaya çıkar.
Genç hayvanlar özellikle yavru kedi ve köpeklerde daha sık rastlanmasının nedeni çiğnenmemesi gereken maddeleri çiğnemekten hoşlanmalarıdır.
Hayvanların kurşunla karşılaşmalarına neden olan kaynaklardan bazıları şunlardır:
- Kurşun bazlı boyalar. ( Eskiden boyanmış kurumuş tahta boyaları başta olmak üzere diğer yüzeylerde)
- Piller ve araç aküleri
- Golf topları
- Çatı kaplama malzemeleri
- Kurşun su boruları
- Kurşun içeren benzin buharları
- Av tüfeği saçmaları
- Bazı halılar
- Parke cilası, ciallı parkeler.
- Uygun kaplanmamış seramik yemek kapları
- Perde ağırlıkları
- Balıkçılık malzemesi olarak kurşun ağırlıklar.
Bunlardan çoğunu yemek kemirmek şeklinde sindirim sistemi yoluyla alırlar. Sadece boyalar özellikler kuruma esnasında solunum yoluyla vücuda girer. Kurşun, gebe köpeklerde plesantayı geçerek anne karnıdaki yavrulara da geçebilir. Aynı şekilde sütle de atıldığından yavrular anne sütünden geçen kurşunu da alarak kurşuna maruz kalabilirler.
Teşhis:
Kurşun zehirlenmesini ilk başta farketmek güçtür. Eğer veteriner hekiminiz kurşun zehirlenmesinden şüphelendiyse detaylı olarak medikal geçmişini araştırmak isteyecektir. Hayvanınızın ulaşabileceği tüm kurşun kaynaklarını mutlaka veteriner hekiminize söylemelisiniz. Hayvanınız kurşunu doğrudan yemiş olabilieceği gibi solumuş olabileceğini de unutmayın.
Veteriner hekiminiz kurşun zehirlenmesiyle karışan diğer hastalıkların olmadığından emin olmak için diğer hastalıklar için de test yapabilir. Kan sayımı, kan frotisi, serum biyokimyasal değerler (ki bu değerler röntgen öncesi gerekli olabilecek sedasyon ve anestezi için de önemlidir) ve röntgen (sindirim sisteminde kalan kurşun olup olmadığını görmek için gereklidir. Aynı zamanda kandaki kurşun seviyesini ölçebilecek labaratuara kan örneği göndermek gerekebilir.
Teşhisle Yaşamak:
Teşhisten sonra kurşunun kaynağını belirlemek ve tekrar kurşundan zehirlenmemek için bu kaynakların uzaklaştırılması gerekir. Bu sadece hayvan için değil birlilkte yaşadığı insanlar için de önemlidir.
Tedavi:
Eğer sindirim sisteminde kalan kurşun varsa bu kusturma, lavman veya cerrahi girişimle uzaklaştırılmalıdır. Veteriner Hekim vücuttaki kurşunu uzaklaştırmak için kurşunu bağlayarak vücuttan uzaklaştıracak medikal tedavi protokolü de uygulayabilir. Eğer konvülsiyonlar geçiriyorsa kontrol altına alınması için ek tedaviler de uygulanabilir.
Neleri Yapmalısınız:
- eğer daha önceden kullandığı ilaçlar varsa bunları söyleyin.
- içinde kurşun olduğunu bildiğiniz şeyleri kemirmesine izin vermeyin.
Neleri Yapmamalısınız:
Kurşun parçası zaten dışkıyla çıkar diye beklemeyin. sindirim sistemi boyunca kurşun çözünmeye ve hayvanı zehirlemeye devam eder.
Rutin Takipler:
Kandaki kurşun seviyesi ölçülemeyecek seviyeye gelene kadar belirli aralıklarla kan testleri tekrar edilmelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder