KIRIM KONGO KANAMALI ATEŞİ

                

     Keneler tarafından taşınan Bunyaviridae ailesine bağlı
Nairovirus soyundan virüslerin meydana getirdiği,ateş cilt 
içi ve diğer alanlarda kanamalar gibi bulgularla seyreden 
oldukça yüksek ölünm oranına sahip viral hemorajik bir 
hastalıktır.
       KKKA ilk olarak 1944 yılında kırımda görülmüş ve kırım
kanamalı ateşi olarak tanımlanmıştır. 1956 yılında kongoda
görülen hastalık 1966 yılında kırım kanamalı ateşiyle aynı 
olduğu farkına varılmasıyla hastalık bu tarihten itibaren bu-
günki adıyla anılmaya başlanmıştır.2002 yılının bahar 
aylarından itibaren Türkiye de görülmeye başlanmıştır.
  Hastalık genelllikle meslek hastalığı şeklinde karşımıza çıkar.
 _Veterinerler
 _Tarım ve hayvancılıkla uğraşanlar
 _Kasaplar
 _Mezbahada çalışanlar
 _Kamp ve piknik yapanlar
 _Sağlık personeli
 _Askerler risk grubu altındadır.
     Hylomma soyuna ait henüz ergin olmamış keneler,küçük
omurgalılardan kan emerken virusları alır,gelişme evrelerin- 
de muhafaza eder erginken olduğunda da hayvanlardan ve 
insanlardan kan emerken bulaştırır.
   İnkubasyon;kene tarafından ısırılma ile virusun alınmasını
 takiben genelllikle 1-3 gündür;bu süre en fazla 9 gün ola-
bilmektedir.Enfekte kanvücut sıvısı veya diğer dokulara 
doğrudan temas sonucu bulaşmalarda 5-6 gün enfazla 
13gün olabilmektedir.
     KLİNİK BELİRTİLER:
 _Ateş 
 _Halsizlik
 _Aşırı duyarlılık
 _Baş ağrısı 
 _Kırıklık
 _Kollarda,bacaklarda ve sırtta şiddetli ağrı 
 _Belirgin iştahsızlık
 _Bazen kusma ve ishal
 _Yüz ve göğüste kırmızı döküntüler ve gözlerde kızarıklık
 _Burun kanaması,dışkıda ve idrar da kan görülmesi
 _Gövde,kol ve bacaklarda morluklar
 _Bazen diş eti ve vajinal kanama görülebilir.
 _Genellikle hepatit görülür,ağır olgularda hastalığın 5. gün-
ünden itibarenhepotorenal ve pulmonor yetmezlik 
meydana gelebilir.
 _Ölüm karaciğer, böbrek ve akciğer yetmezlikleri nedeni ile 
olmaktadır.

   HASTALIĞIN TEŞHİSİ:

 Kanda virüse karşı oluşan antikorların taranması tanı için ensık 
kullanılan yöntemdir.Hastalığın başlangıcından sonra 6. günden
itibaren belirlenebilir.
     Endemik bölgelerde aşağıdaki durumlardan şüphenilmelidir:

     -Akut grip vakaları
     -Hastanın geçmişte kene tarafından ısırılmaları veya enfekete 
insan yada hayvanların kan ve dokuları ile teması
      -Erken lökopeni,trambositopeni tanı da kriterdir.

   TEDAVİSİ :

 *Başlıca destek tedavi yoğunbakım ve kan komponentleri-
nin yerine konulması amaçlanır.
  * RIBAVIRIN hem oral hem de introvenöz etkilidir.
  *Immunplazma uygulanabilir.
 KIRIM KONGO KANAMALI ATEŞİ (KKKA) NASIL KONTROLEDİLİR
   VE   NASIL KORUNULUR?
   Tüm enfeksiyon hastalıklarda olduğu gibi KKKA'da koruma
 ve kontrol önlemlerinin alınması çok önemli ve gereklidir.Hastalık 
kontrol ve koruma  merkezi  ve DÜNYA SAĞLIK ÖRGÜTÜNÜN 
önerilerine göre: 
  -hastalığın kan ve vücut sıvıları ile temastan kaçınılmalıdır.
  -kene mücadelesi çok önemlidir.keneler yumurta dönemleri hariç 
diğer biyolojik evrelerde insanlara saldırarak kan emebillirler. 
 Genel olarakkonakçı spesifitesi göstermezler.Coğrafik bölgelere 
göre ve türlere göredeğişmekel beraber,KKKA'yı bulaştıran 
Hyalomma soyuna ait keneler genelolarak nisan ve ekim aylarında
 aktiftir:bu dönemlerdeki salgınların sebebi de budur.
Bu nedenle öncelikle konakçılar kenelerden uzak tutulmalı 
ve kenelerin kan emmeleri engellenmelidir.
     Mümkün olduğu kadar kenelerin bulunduğu alanlarda
(hayvan barınakları,piknik alanlarından,av alanları,orman vb.)
kaçınılması gerekmektedir.Bulunulması durumundan çıplak 
ayakla veya kısa giysilerle girilmemeli(lastik çizme giyilmeli
veya pantolonların paçaları çorap içine alınmalıdır).
  Vücut belirli aralıklarla kene yönünden aranmalı vücuda 
yapışan keneler ise ezilmeden ve kenenin ağız kısmı kopa-
rılmadan alınmalıdır.
   -Mera,çayır,çırpı ve gür otların bulunbduğu yerler gibi 
kenelerin yaşamasınamüsait alanlarda,diğer canlılara ve 
çevreye zarar vermeden insektisit uygulamalarına başvu-
rabilir.
   -Hayvanılıkla uğraşanlar hayvanlarını keneler karşı uygun
  akarisitlerle ilaçlamalı ve hayvan barınakları kenelerin 
yaşayamayacağı şekilde yapılmalı,çatlaklar tamir edilmel
 ve badana yapılmalıdır.
  -Repellent olarak bilinen böcek kaçıranlar cilde sürünerek
 veya elbiselere emdirilerek kullanılabilir.Aynı maddeler 
hayvanların baş ve bacaklarına uygulanabilir,ayrıca bu 
maddelerin emdirildiği plastik şeritler hayvan kulaklarına 
veya boynuzlarına takılabilir.
     -Açık alanlarda yapılabilecek kene mücadelesi amacıyla 
carbayl ve propoxurdeltamethrin ve lambda -cyholothrin,
permetrin,pirimiphos-methyl kullanılabilmektedir.